นายจียวีหลินกับบุตรสาว ได้ฝ่าลมฝน ไปเข้าร่วมการฝึกซ้อมที่โรงเรียนอย่างตรงเวลาทุกวันตลอดช่วงวันหยุดปิดเทอมภาคฤดูร้อน บุตรสาวของเขาเรียนอยู่ชั้นมัธยมปลายที่โรงเรียนมัธยมที่สองของนครปักกิ่ง ส่วนตัวเขาเองเป็นผู้ฝึกสอนของโรงเรียนนี้ แม้จะไม่ได้อยู่ในวิทยาเขตเดียวกัน แต่พอนึกถึงว่าบุตรสาวได้เข้าร่วมการฝึกซ้อมทีไร นายจียวีหลิน ที่เคยเข้าร่วมในพิธีสวนสนามฉลองวันชาติจีนครบรอบ 35 ปีและ 50 ปี ทั้งสองครั้ง ก็จะมีความมานะมากขึ้นในการฝึกสอนนักเรียน

ความจริง การฝึกซ้อมเริ่มตั้งแต่เมื่อเดือนเมษายนแล้ว “เพื่อไม่ให้เสียเวลาการเรียน การฝึกซ้อมจะจัดในตอนบ่ายหลังเลิกเรียน วันเสาร์อาทิตย์และวันหยุด ผมจะทำงานทุกวันตลอดทั้งเดือน ไม่มีวันหยุดแม้วันเดียวครับ” นายจียวีหลินกล่าว นอกจากการฝึกซ้อมการยืนตรงแล้ว นายจียวีหลินยังต้องนำนักเรียนฝึกการทำฉากแบ็คกราวนด์ด้วย โดยปกติทีมที่ทำฉากแบ็คกราวนด์จะถือบอลลูนอยู่ในมือ เดินตามหลังสองข้างของทีมที่เดินสวนสนาม และต้องคอยพลิกแผ่นป้ายลวดลายและอักษรต่าง ๆ เพื่อประกอบกันเป็นฉากต่าง ๆ ในแบ็คกราวนด์

ปี 1984 ตอนนายจียวีหลินเข้าร่วมพิธีสวนสนามฉลองวันชาติจีนครบรอบ 35 ปีในฐานะตัวแทนโรงเรียนมัธยมที่ 196 ปีนั้นเขามีอายุครบ 19 ปี “ตอนนั้นรู้สึกว่า การได้เข้าร่วมพิธีสวนสนามฉลองวันชาติจีนเป็นสิ่งที่มีเกียรติมาก” เขากล่าวทบทวนว่า “นักเรียนบางคนสุขภาพไม่ดี ทางโรงเรียนคิดจะขอพวกเขาถอนตัวออก ปรากฏว่า ผู้ปกครองไม่เห็นด้วยครับ หนำซ้ำยังพาบุตรไปขออาจารย์ใหญ่ที่ออฟฟิศ ถ้าทางโรงเรียนไม่ยอมก็จะไม่ออกห้องออฟฟิศไป”

ครั้งนั้นเป็นครั้งแรกที่จีนฟื้นฟูการจัดพิธีสวนสนามทหาร และ พิธีสวนสนามมวลชนหลังการหยุดการจัดกิจกรรมฉลองวันชาติจีนตั้งแต่ปี 1960 และเป็นครั้งแรกที่จีนจัดพิธีสวนสนามฉลองวันชาติจีนขนาดใหญ่หลังการดำเนินนโยบายการปฏิรูปและเปิดประเทศสู่ภายนอก ซึ่งเป็นโอกาสสำคัญที่จะแสดงผลการพัฒนาและความก้าวหน้าของจีนให้ชาวโลกรับทราบ ชาวนครหลวงปักกิ่ง 5 แสนคนได้เข้าร่วมกิจกรรมเฉลิมฉลองที่จัตุรัสเทียนอานเหมิน

แต่ทว่า นักเรียนรุ่นใหม่ที่เกิดหลังทศวรรษ 1990 ดูเหมือนยากที่จะกลับสู่ยุคสมัยที่ “รัฐส่งเสริม คนทั้งประเทศปฏิบัติตาม” นางเผิงจิ้งฟางที่ทำงานในสำนักงานศึกษาธิการเขตตงเฉิงปักกิ่งเห็นว่า การได้รับอิทธิพลจากวัฒนธรรมที่หลากหลาย ทำให้นักเรียนในสมัยนี้มีบุคลิกลักษณะค่อนข้างโดดเด่น ดังนั้นจึงเป็นเรื่องปกติที่จะมีความเห็นที่แตกต่างกัน ในขณะเดียวกันนางชี้ให้เห็นว่า เด็กสมัยนี้ทุ่มเวลามากมายในการเข้าคอร์สกวดวิชาภาษาอังกฤษและคณิตศาสตร์ หรือการท่องอินเตอร์เน็ต จึงขาดการออกกำลังกาย ส่วนการฝึกซ้อมพิธีสวนสนามฉลองวันชาติจีนจะเป็นการฝึกฝนทั้งร่างกายและจิตใจของพวกเขาอย่างดี “จงให้เวลานักเรียนให้ได้ไปคิดบ้าง แล้วจะสามารถเข้าใจความหมายของการเข้าร่วมพิธีสวนสนามฉลองวันชาติจีนได้แน่นอน”

นายหลิวหยังจากมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์แห่งประเทศจีน กล่าวหลังจากได้เข้าร่วมการฝึกซ้อมพิธีสวนสนามฉลองวันชาติจีนมาสองครั้งว่า “ตอนแรกผมนึกสนุกจึงเข้าร่วมครับ แต่พอเดินบนท้องถนนฉางอาน ปรากฏว่า ผมรู้สึกตื่นเต้นและภาคภูมิใจมากครับ”

ความจริงนักศึกษาได้แสดงให้เห็นถึง “ความคิดสร้างสรรค์” อย่างดีเมื่อครั้งเดินสวนสนามมวลชนฉลองวันชาติจีนครบรอบ 35 ปี ปีนั้น นักศึกษามหาวิทยาลัยปักกิ่งได้โชว์แผ่นผ้าที่มีอักษรว่า “เสี่ยวผิงหนีห่าว” (สวัสดีท่านเติ้งเสี่ยวผิง) อย่างฉับไว ขณะเดินผ่านจัตุรัสเทียนอานเหมิน ภาพนี้ได้ถูกแพร่ไปทั่วโลกในชั่วพริบตา กลายเป็นความทรงจำอันล้ำค่าในประวัติศาสตร์พิธีสวนสนามฉลองวันชาติจีน

สิ่งที่บุตรสาวของนายจียวีหลินรับรู้ในปัจจุบันนี้คือ เธอไม่ได้ไปเข้าร่วมคอร์สกวดวิชา ส่วนแผนการท่องเที่ยวก็ล้มเลิกไป การฝึกซ้อมนั้นเหนื่อยมาก แต่ละวันพอกลับถึงบ้านก็ไม่อยากทำอะไรทั้งสิ้น แม้เปียโนที่ตนเองชอบก็ไม่เคยแตะต้องแม้สักครั้งเดียวตั้งแต่ปิดเทอมมา แต่หากในวันข้างหน้าเธอได้ย้อนกลับมาทบทวนวันหยุดปิดเทอมฤดูร้อนปีนี้ เธออาจจะมีความรู้สึกที่แตกต่างไปจากปัจจุบันก็ได้